_{درمیان رقص دود شعله ها         پیش روی مادران بی نوا}

_{مریم وعلی و ناصر و پری         سوختند با همه غرور ما}

 _{گفتنش چه سخت می شود، ولی            بچه های بی وفا سفر به خیر}

_{با وجود یک دریغ ماندگار              نازهای با صفا سفر به خیر}

 _{زنده ها، امیدهای زندگی          ای مثال چشمه های پشت کوه}

_{از خیال ما نمی رود نگاهتان         خنده هایتان چه خوب و باشکوه}

 _{ای پرندگان باغ مدرسه           با صفاتر از تمام غنچه ها}

_{در نگاه مادران چگونه است          جای خالی شما و کوچه ها}

 _{یاسهای پرپر و نجیب ده              یک نشان ساده از شما کجاست؟}

_{ای شهیدهای بی گناه سال         خونتان جریمه ی کدام ماست؟}

 _{ساقه های ترد و نازک برنج           ای بلوط های ساده صبور}

_{حیف وآه از این عبور ناگهان          جای سبزتان همیشه غرق نور}

 _{روی زانوی خدا، فرشته ها            ای خوشا به حالتان، صفا کنید}

_{بخشش از شما که مهربان ترید؛         بچه ها، به حال ما دعا کنید.}

_{سمیرم.زمستان ۸۴}

_{۲۶ دیماه سالروز سوختن پروانه های دبستان سفیلان لردگان}

 _{در آتش بی اعتنایی ها، فراموشمان مباد.}